Wij hebben een zeer uitgebreid repertoire dat bijna iedere bekende Sixties artiest en een aantal uit de Fifties beslaat. Inmiddels hebben wij in totaal 160 verschillende nummers van maar liefst 71 artiesten één of meerdere malen live voor publiek gespeeld – teveel om hier helemaal op te sommen. De lijst blijft ook groeien; wij vragen bij boekingen altijd of er nog verzoekjes zijn en wij spelen met zoveel plezier dat wij regelmatig weken hebben waarin wij dagelijks oefenen om nieuwe inspiratie op te doen.
Om een indruk te geven van de variatie en de omvang van ons repertoire en onze gedachtengang achter de arrangementen, volgt hier een alfabetische lijst met notities van onze 100 meest gespeelde nummers:
– Albatross (Fleetwood Mac 1968) : in dit fantastische instrumentaaltje van de recent overleden Peter Green gebruiken wij de dobro om de bekende dubbele gitaarsolo te spelen (zie YouTube video)
– All Shook Up (Elvis Presley 1957) : een gitaarpartij met een akoestische feel en tweestemmige zang in de coupletten, samen met een stuwende baspartij en strakke percussie maken dit nummer populair bij ons publiek (zie YouTube video)
– All You Need Is Love (The Beatles 1967) : met de bas die de Marseillaise als intro speelt en de harmonica die de gitaarsolo overneemt is dit ritmisch interessante nummer zo’n beetje het symbool van de late jaren zestig
– And I Love Her (The Beatles 1964) : een zeer herkenbare vroege Beatles melodie, waarbij wij de bas inzetten om de typische Harrison gitaarsolo te spelen
– Apache (The Shadows 1960) : zo’n beetje ons meest populaire instrumentaaltje, natuurlijk uitgevoerd op twee akoestische gitaren samen met een solide voetpercussie (zie YouTube video)
– April Come She Will (Simon & Garfunkel 1966) : dit nummer dat eerst werd uitgebracht als een Paul Simon solo en later ook door Art werd gezongen, wordt door ons tweestemmig uitgevoerd met een mandoline begeleiding die de poëtische tekst aanvult
– Around And Around (Chuck Berry 1958) : waarschijnlijk beter bekend in de Rolling Stones uitvoering uit 1964, door ons aangevuld met een tweestemmig refrein en de klassieke Chuck Berry licks op een akoestische gitaar
– As Tears Go By (The Rolling Stones 1964) : een van onze meer recente toevoegingen, met een mandoline begeleiding plus solo en hier en daar een toegevoegde tweede stem
– Baby It’s You (The Beatles 1963) : een nummer met een heerlijke vibe, oorspronkelijk uitgebracht door The Shirelles in 1961 en door The Beatles gecovered op hun eerste LP; in onze uitvoering hebben we wat meerstemmigheid toegevoegd en speelt de bas de gitaarsolo (zie YouTube video)
– Black Slacks (Joe Bennett & The Sparkletones 1957) : een wat minder bekend uptempo tweestemmig rock & roll nummer dat populair is op de dansvloer
– Blue Suede Shoes (Elvis Presley 1956) : wij blijven in onze uitvoering wat dichter bij het origineel van Carl Perkins, met een vloeiende baslijn en de harmonica die voor de solo zorgt
– Blueberry Hill (Fats Domino 1956) : in deze tijdloze klassieke meezinger neemt de bas de linkerhand van de piano voor zijn rekening en speelt de harmonica de saxofoon partij in de brug
– Bus Stop (The Hollies 1966) : in veel verschillende varianten gespeeld en uiteindelijk toch weer geland in de uitvoering waarbij de ukelele het herkenbare riffje en de solo speelt
– Cecilia (Simon & Garfunkel 1970) : onze versie volgt de klassieke tweestemmige zanglijnen, maar voegt ukelele en harmonica toe aan zowel begeleiding als solo’s (zie YouTube video)
– Come Together (The Beatles 1969) : een van onze meer recente toevoegingen die goed lijkt te passen in de huidige tijd, met onze interpretatie van de klassieke McCartney baslijn en een harmonica in de solo
– Dance On (The Shadows 1962) : alweer een Shadows instrumentaaltje, gespeeld met twee akoestische gitaren en een solide voetpercussie
– Daydream (The Lovin’ Spoonful 1966) : een van onze favoriete nummers om te spelen, waarbij we meerstemmigheid, harmonica en een ukelele begeleiding en solo hebben toegevoegd [ Video ]
– Dedicated Follower Of Fashion (The Kinks 1966) : wij zijn grote fans van de songs van Ray Davies, en we hebben deze hit gearrangeerd met harmonica en een bas begeleiding en solo (zie YouTube video)
– Dock Of The Bay (Otis Redding 1968) : geïnspireerd door de versie van Tommy Emmanuel en JD Simo, gebruiken wij de dobro in de begeleiding en voegen we daarnaast een extra stem toe met een dobro solo outro voor de oorspronkelijke fluitmelodie (zie YouTube video)
– Don’t Be Cruel (Elvis Presley 1956) : ons doel is om met backing vocals en een lekker tempo zo dicht mogelijk bij het origineel van deze Elvis klassieker te blijven
– Don’t Think Twice It’s All Right (Bob Dylan 1963) : alweer een van onze favorieten, waar we in ons arrangement de mandoline gebruiken en een tweede stem om dit nummer in de folk stijl te houden (zie YouTube video)
– Everybody’s Trying To Be My Baby (Carl Perkins 1957, The Beatles 1964) : dit nummer hebben we voorzien van een mandoline- en een harmonicapartij, die er samen met de tweestemmigheid een bluegrass gevoel aan geven (zie YouTube video)
– FBI (The Shadows 1961) : een instrumentaaltje met een hoog polonaisegehalte dat bij iedereen wel een glimlach tevoorschijn tovert
– Feelin’ Groovy (Simon & Garfunkel 1966) : we begeleiden deze vroege S&G hit met de ukelele om er het lichte en zorgeloze gevoel aan te geven dat het nummer verdient
– Ferry ‘Cross The Mersey (Gerry & The Pacemakers 1964) : een heerlijk relaxt nummer met een melodie die je niet loslaat, waarbij de harmonica het iconische intro speelt en de bas het origineel strak volgt
– Foot Tapper (The Shadows 1963) : alweer een Shadows nummer met een hoge herkenbaarheid, dat het in Engeland 34 jaar heeft volgehouden als thema voor het BBC Sounds of the 60s radio programma (zie YouTube video)
– Girl (The Beatles 1965) : we hebben deze heerlijke melodie voor de mandoline gearrangeerd en genieten ervan om het origineel zo goed mogelijk eer aan te doen
– Groovin’ (The Rascals 1967) : de combinatie van gitaar, ukelele en de harmonica die het thema riffje speelt vormen de basis voor deze klassieke sixties hit
– Guitar Boogie (Arthur Smith 1945) : in dit instrumentaaltje combineren we elementen van de vele versies die er van dit nummer bestaan
– Hallelujah (Leonard Cohen 1984) : onze versie leunt meer naar de Jeff Buckley uitvoering uit 1994, maar heeft daarnaast een mandoline begeleiding, een harmonica solo en tweestemmige zang
– Happy Together (The Turtles 1967) : in dit inderdaad blije nummer gebruiken we de ukelele en hier en daar een extra stem om er onze akoestische feel aan te geven
– Hello Mary Lou (Ricky Nelson 1961) : echt een meezingertje deze, waar de ukelele het hoge gitaartje en de solo uit het origineel voor zijn rekening neemt en waarbij natuurlijk de tweede stem in het refrein niet ontbreekt (zie YouTube video)
– Here Comes The Sun (The Beatles 1969) : altijd een succesnummer bij zonnige buitenoptredens, waarbij we de 12-snarige gitaar uit het origineel hebben vervangen door een mandolinepartij (zie YouTube video)
– Hey Baby (Bruce Channel 1962) : een van onze meest populaire nummers en vaak als afsluiter gespeeld, waarbij de harmonica de melodie doorlopend ondersteunt terwijl de bas, de percussie en extra zang in de brug het nummer voortstuwen
– Honey Don’t (The Beatles 1964, Carl Perkins 1956) : een populaire setstarter waarbij de bas en de harmonica de gitaarsolo uit het origineel overnemen (zie YouTube video)
– Honky Tonk Women (The Rolling Stones 1969) : een relatief nieuwe toevoeging aan ons repertoire, waarbij we de dobro gebruiken om de klassieke gitaarlicks met een bluesy slide gevoel te combineren
– I Could Easily Fall (Cliff Richard 1964) : alweer een ukelele arrangement waar we met wat extra meerstemmigheid recht proberen te doen aan de optimistische feel van het nummer
– I’ll Be Back (The Beatles 1964) : we genieten van de klassieke Beatles samenzang in dit nummer, dat duidelijk op een akoestische gitaar is gecomponeerd en dus goed past in onze opzet
– I’m A Believer (The Monkees 1966) : een aanstekelijk nummer waarbij de harmonica het orgelintro speelt en de bas de orgelsolo (zie YouTube video)
– In My Life (The Beatles 1965) : we hebben deze gearrangeerd voor de mandoline om het terugkerende riffje en de oorspronlijke versnelde barok pianosolo van George Martin een akoestische sprankel te geven
– It Doesn’t Matter Anymore (Buddy Holly 1958) : de ukelele neemt hierin een mix van de gitaar en de geplukte strijkerspartij uit de originele begeleiding voor zijn rekening
– It’s All Over Now (The Rolling Stones 1964) : een sterke en populaire Stones classic die wij met gitaar, bas en harmonica uitvoeren
– Johnny Guitar (The Spotnicks 1964) : deze instrumentale uitvoering van een Peggy Lee nummer uit 1954 was een hit voor de Zweedse gitaargroep The Spotnicks die graag in ruimtepakken optraden, een gimmick die wij maar niet overgenomen hebben
– Lazy Sunday (The Small Faces 1968) : onze interpretatie van dit nummer gebruikt de dobro om de oorspronkelijke keyboardpartij te benaderen en er tegelijkertijd een eigen feel aan te geven
– Leaving On A Jet Plane (Peter, Paul and Mary 1967) : deze John Denver compositie was een nummer 1 hit voor Peter, Paul en Mary en we hebben ons laten inspireren door hun meerstemmige zang
– Let It Bleed (The Rolling Stones 1969) : de dobro speelt een cruciale rol bij dit Stones nummer van de LP met dezelfde titel, waar we ook een harmonica solo en tweestemmige zang aan hebben toegevoegd
– Let’s Twist Again (Chubby Checker 1961) : dit klassieke twistnummer wordt vooral gespeeld als daarvoor een verzoek vanaf de dansvloer komt
– Little Red Rooster (Howlin’ Wolf 1961, Rolling Stones 1964) : een populaire en zeer vaak gespeelde klassieke blues standard waarin de dobro en de harmonica een belangrijke rol spelen (zie YouTube video)
– Living Doll (Cliff Richard 1959) : de gitaar en percussie worden aangevuld met de ukelele die zowel begeleiding als solo op zich neemt (zie YouTube video)
– Love In Vain (Robert Johnson 1936, Rolling Stones 1969) : onze uitvoering van deze blues classic gebruikt samen met de harmonica de mandoline voor een vintage begeleiding en een lekkere solo
– Love Is All Around (The Troggs 1968) : alweer een mandoline nummer, met afwisselend coupletten die een door de versie van Wet Wet Wet geïnspireerde samenzang bieden
– Lucille (The Everly Brothers 1957) : een lekkere stampende rock & roller met een stuwende bas, een harmonica solo en tweestemmige zang in de typische stijl van die tijd
– Man Of Mystery (The Shadows 1960) : nog zo’n fantastische melodie die ondersteund wordt door een goed uitgedacht Shadows akkoordenschema
– Marrakesh Express (Crosby, Stills & Nash 1969) : we gebruiken de ukelele om de relaxte sfeer te creëren die bij dit nummer over een Noord-Afrikaanse treinreis uit de jaren zestig hoort
– Memphis Tennessee (Chuck Berry 1959) : nog zo’n rock & rol classic die eigenlijk niet mag ontbreken, door ons uitgevoerd als tweestemmig nummer op twee gitaren zodat de kenmerkende licks en solo’s gespeeld kunnen worden
– Mother’s Little Helper (The Rolling Stones 1966) : in onze versie speelt de dobro het riffje dat oorspronkelijk door Brian Jones op een 12-snarige slide gitaar werd gespeeld
– Mr. Tambourine Man (Bob Dylan, The Byrds 1965) : onze versie leunt meer naar de Byrds uitvoering, met het tweestemmige refrein en de mandoline die de partij van de 12-snarige gitaar speelt die zo kenmerkend was voor hun sound
– Mrs. Robinson (Simon & Garfunkel 1968) : voor deze klassieker proberen we vocaal zo dicht mogelijk bij het origineel te blijven, terwijl we de bas een wat meer dominante en melodische rol geven (zie YouTube video)
– My Girl (Otis Redding, Temptations 1964, Rolling Stones 1967) : onze versie is een mengeling van invloeden uit al deze beroemde opnames, waarbij de bas het kenmerkende riffje van de gitaarpartij speelt
– Need Your Love So Bad (Fleetwood Mac 1968) : een blues klassieker uit de fifties, waarbij onze versie vooral de onvergetelijke versie van Peter Green als inspiratie heeft, incusief de direct herkenbare solo die wij op de dobro spelen
– Nine Times Out Of Ten (Cliff Richard 1960) : deze Cliff rocker hebben wij als tweestemmig nummer gearrangeerd, compleet met stuwende bas en stevige percussie
– No Reply (The Beatles 1964) : een heerlijk nummer om te spelen, met zijn typische Beatle arrangement en samenzang
– Norwegian Wood (The Beatles 1965) : in deze Lennon compositie gebruiken wij de dobro om de melodie te spelen die in het origineel door George Harrison op de sitar werd gespeeld
– Not Fade Away (Buddy Holly 1957, Rolling Stones 1964) : in onze versie van deze klassieker krijgt Nigel de gelegenheid om afwisselend twee harmonica’s te bespelen, bij wijze van uitzondering geen handen vrij dus voor ook nog een snaarinstrument naar keuze
– Off The Hook (The Rolling Stones 1964) : in onze uitvoering speelt de dobro het stuwende gitaarriffje dat de grondslag vormt voor dit nummer, waardoor het samen met een stukje tweestemmige zang en een harmonica solo een eigen sound krijgt
– Old Friends / Bookends (Simon & Garfunkel 1968) : hoewel dit nummer niet zo vaak gespeeld wordt vanwege het ontbreken van percussie, heeft het voor ons wel een speciale persoonlijke betekenis omdat we inmiddels al ruim 38 jaar samen muziek maken
– One After 909 (The Beatles 1969) : een heel vroeg Lennon nummer dat pas bekend werd in de live uitvoering op het dak van het Apple kantoor, door ons graag als opener gespeeld, waarbij we de originele samenzang volgen met de toevoeging van een harmonicasolo en een basvariatie in de brug (zie YouTube video)
– Out Of Time (The Rolling Stones 1966) : in deze klassieker die in hetzelfde jaar ook een nummer 1 hit was voor Chris Farlowe, gebruiken wij de bas om de oorspronkelijke marimba partij van Brian Jones te spelen (zie YouTube video)
– Paint It Black (The Rolling Stones 1966) : we spelen deze op vrijwel elk optreden vanwege de hoge herkenbaarheid van de melodie en het riffje dat wij op de dobro spelen (zie YouTube video)
– Peggy Sue (Buddy Holly 1957) : voor de roffelende tompartij hebben we geen toms en geen handen vrij, dus we hebben de ukelele in de voorgrond gezet om de snelle akkoordwisselingen te benadrukken en zo toch het tempo erin te houden
– Penny Lane (The Beatles 1967) : we houden van deze onsterfelijke melodie en typische McCartney baspartij die we strak volgen, waarbij we een vocaal intermezzo hebben ingevoegd op de plek waar anders de trompetsolo zou komen
– Revolution (The Beatles 1968) : in dit voor The Beatles nogal heavy nummer gebruiken we de dobro om de solo gitaarpartij op een bluesy manier te spelen
– Ruby Tuesday (The Rolling Stones 1967) : door Mick Jagger als ‘wonderful song’ betiteld, geven wij onze eigen draai aan deze barok aandoende Brian Jones/Keith Richards compositie door de mandoline te gebruiken voor de begeleiding en de licks die door Jones op de blokfluit werden gespeeld
– Running On Faith (Eric Clapton 1988) : nou eens eentje niet uit de sixties, maar wel klinkend alsof dat zo zou moeten zijn, waarbij Clapton zodanig de standaard neerzet hoe je de dobro in open G stemming moet bespelen dat je hem wel moet volgen
– She’s Not You (Elvis Presley 1962) : dit populaire nummer uit de vroege Elvis periode wordt uitgevoerd met twee gitaren om de bijpassende gitaarsolo mogelijk te maken
– Shindig (The Shadows 1963) : dit instrumentaaltje staat al zolang als we ons kunnen herinneren op ons repertoire en ontbreekt dus zelden op onze speellijst (zie YouTube video)
– Sleepwalk (Santo & Johnny 1959, The Shadows 1961) : een heerlijk slijpnummer zoals we dat vroeger zeiden, in onze uitvoering gespeeld op twee gitaren met een melodie die het midden houdt tussen de twee hits
– Stand By Me (Ben E. King / The Drifters 1961) : dit nummer met gospel roots begint naar ons idee met het meest herkenbare basintro aller tijden, en onze versie voegt daar nog de nodige extra soul aan toe met een paar mondharmonica solo’s
– Summertime Blues (Eddie Cochran 1958) : een stevige en direct herkenbare rock & roller die altijd een vast onderdeel was van ons elektrische repertoire
– Sunny Afternoon (The Kinks 1966) : nog een Ray Davies nummer waar we zelf ook enorm van kunnen genieten, waarbij de bas het kenmerkende aflopende riffje speelt (zie YouTube video)
– That’ll Be The Day (Buddy Holly 1957) : in deze onsterfelijke klassieker van de veel te jong overleden Buddy Holly gebruiken we de ukelele om zowel de begeleiding een extra boost te geven als de herkenbare solo te spelen (zie YouTube video)
– The Mighty Quinn (Bob Dylan 1967, Manfred Mann 1968) : nog eentje waar we de ukelele goed bij vonden passen, evenals de harmonica die de riffjes tussen de coupletten speelt
– The Wanderer (Dion & The Belmonts 1962) : een nummer dat mogelijk bekender is in de Status Quo versie, waarbij wij dichter bij het origineel blijven met de doo-wap backing en er een eigen draai aan geven door de dobro en de harmonica in te zetten
– The Young Ones (Cliff Richard 1962) : gespeeld op twee gitaren om de Hank Marvin solo’s en licks mogelijk te maken die zo typerend zijn voor dit nummer
– Those Were The Days (Mary Hopkin 1968) : oorspronkelijk een Russisch volksliedje van Boris Fomin, die vanwege de revolutie nooit van het werelwijde succes van de Engelse versie kon genieten; wij proberen het origineel eer aan te doen door met de mandoline een balalaika melodie te spelen (zie YouTube video)
– To Know Her Is To Love Her (The Teddy Bears 1958) : oorspronkelijk uitgebracht als ‘Love Him’, door The Beatles als ‘Love Her’ en door Peter & Gordon as ‘Love You’, met in onze uitvoering de Beatles tekst en inspiratie uit de samenzang van Peter & Gordon
– Travellin’ Light (Cliff Richard 1959) : nog eentje waarbij we twee gitaren gebruiken om de smaakvolle solo van Hank Marvin uit één van hun live uitvoeringen te spelen
– Twenty Flight Rock (Eddie Cochran 1956) : deze energieke rock & roll classic waarvan Paul McCartney zegt dat hij er indruk op John Lennon mee maakte tijdens hun eerste ontmoeting, krijgt bij ons een eigen jasje doordat de bas de gitaar riff speelt, de harmonica de solo voor z’n rekening neemt, en de refreinen een tweede stem krijgen (zie YouTube video)
– Under My Thumb (The Rolling Stones 1966) : met de bas die de marimba partij van Brian Jones speelt en de harmonica die bluesy elementen toevoegt is dit nummer altijd erg populair bij ons publiek, zoals ook te horen is op de opname (zie YouTube video)
– Uptown (Roy Orbison 1960) : we vonden deze eerste hit van Roy met z’n harmonica partij, tweestemmige backing en stuwende baslijn de moeite waard om op te nemen in onze recente studiosessie (zie YouTube video)
– Wake Up Little Susie (The Everly Brothers 1957) : direct herkenbaar als een van de grote vroege Everly hits, waarbij we het orgineel zo dicht mogelijk proberen te benaderen
– Walk Don’t Run (The Ventures 1960) : onze populaire akoestische versie van deze Amerikaanse gitaarhit was eveneens een van de keuzes voor onze studiosessie (zie YouTube video)
– Walkin’ Blues (Robert Johnson 1936, Eric Clapton 1992) : weer een bluesklassieker van Robert Johnson die een grote inspirator was voor Clapton, die zelf weer een inspirator was voor onze graag gespeelde uitvoering met de dobro
– Waterloo Sunset (The Kinks 1967) : je waant je direct bij Waterloo Station aan de oevers van de Theems als je dit nummer hoort; wij gebruiken de bas om het gitaar introriffje te spelen in intro en outro (zie YouTube video)
– When I’m Sixty-Four (The Beatles 1967) : een heerlijke meezinger waarbij we de bas gebruiken om de klarinetpartijen uit intro, outro en fills te spelen
– When The Girl In Your Arms (Cliff Richard 1961) : een van de weinige walsritmes en dus ook vaak voor dat doel ingezet wanneer daar behoefte aan is, met een ukelele partij om er een akoestische feel aan te geven
– When Will I Be Loved (The Everly Brothers 1960) : het intro zet meteen de toon bij dit nummer dat met bas, harmonica en Everly stijl samenzang van begin tot eind de energie vasthoudt (zie YouTube video)
– While My Guitar Gently Weeps (The Beatles 1968) : geïnspireerd door de YouTube hit van Jake Shimabukuro hebben wij dit fantastische Harrison nummer omgetoverd tot ukelele intrumentaaltje
– Wild Horses (The Rolling Stones 1971) : een klein uitstapje naar begin jaren 70, waarbij we dit sfeervolle lied begeleiden met een dobro partij om er een eigen geluid aan te geven
– With A Little Help From My Friends (The Beatles 1967) : nog eentje die goed lijkt te passen bij de huidige tijden, waarbij we proberen om met de geweldige McCartney baspartij en tweestemmige zang het origineel zo dicht mogelijk te benaderen
– Wonderful Land (The Shadows 1962) : een geweldige melodie over een al even goed doordachte begeleiding brachten The Shadows gedurende 8 weken op nummer 1 in de hitlijsten, daar kun je weinig op afdingen anders dan het zo getrouw mogelijk te spelen
– You’ve Got To Hide Your Love Away (The Beatles 1965) : een poging van John Lennon om een nummer in de Dylan stijl te schrijven, wat wij uitvoeren met de mandoline om het folky element eer aan te doen
Naast deze uitgebreide opsomming zijn er nog eens zo’n 40 nummers die of als eenmalig verzoekje zijn gespeeld, of die slechts enkele malen zijn gespeeld voor thema optredens. Daarbij komen ook nog eens 13 kerstnummers die natuurlijk alleen gedurende het bijpassende seizoen op het repertoire staan (er zijn opnames van Blue Christmas, Merry Christmas Everyone en Rockin’ This Christmas).
Bedankt voor het kijken en hopelijk hebben jullie ook met plezier geluisterd!